- ibtidâ
- (A.)[ اﺪﺘﺑا ]1. ilkin, önce.2. başlangıç.3. başlama.♦ ibtidâ' etmek başlamak.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
ibtidâ
Look at other dictionaries:
ibtida — is. <ər.> Başlanğıc, ilk, əvvəl (intiha ziddi.) Ayın ibtidası. – İnsan, ömrünün ibtidasından intihasına qədər möhtacdır təhsili ülumə. H. Z.. <Şeyx Sənan:> Bir səfərdir bu, adəta, məchul; Qayə məchul, ibtida məchul. . . H. C..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ibtidâ'î — (A.) [ ﯽﺋاﺪﺘﺑا ] 1. ilkel. 2. ilkokul … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ibtida’ — ə. 1) başlama; 2) başlanğıc, baş, əvvəl … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
İBTİDA — Baş taraf. Evvel. Başlangıç. En önce, başta … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İBTİDA' — Benzeri olmayan bir şey yaratmak. (Bak: İbd … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ibtida — başlama; başlangıç; ilkin; en önce; başta … Hukuk Sözlüğü
İBTİDA-İ CÜLUS — Hükümdarlığın başlangıcı. Tahta çıkışın ilk zamanları … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İBTİDA-İ DÂHİL — Tar: Medreselerden orta tahsili verenler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İBTİDA-ŞÜDEGAN — f. Stajyer … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
HÜSN-Ü İBTİDA — Mevzuya münasib bir ifade ile söze başlama … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
